Hipoterapia w naszej szkole!

Zajęcia hipoterapeutyczne to ogół zabiegów terapeutycznych, do których wykorzystuje się konia (na podstawie Kanonów Polskiej Hipoterapii).
Hipoterapia jest zazwyczaj terapią wspomagającą inne metody leczenia. Niekwestionowaną zaletą hipoterapii jest jej uniwersalność. Profesjonalnie prowadzona hipoterapia oddziałuje na sferę ruchową i sensoryczną człowieka, a także jego funkcjonowanie psychiczne i społeczne.
 

Dla kogo zajęcia hipoterapeutyczne ?

Dla osób z problemami neurologicznymi:

• po chorobie Heinego i Medina,
• z przepukliną oponowo-rdzeniową,
• z porażeniem mózgowym,
• po urazach czaszkowo-mózgowych,
• z neoropatiami,
• z chorobą Parkinsona,

Dla osób z problemami ortopedycznymi:

• ze skoliozą,
• z koślawością bioder i kolan,
• z wrodzonymi ubytkami kończyn,
• po amputacjach,

Dla osób z problemami natury psychicznej:

• z autyzmem,
• z zespołem Downa,
• z nerwicami
• z nadpobudliwością psychoruchową
• z trudnościami integracyjnymi
• z trudnościami typu dyslektycznego

A także dla osób:

• z uszkodzeniami analizatorów (wzrok, słuch),
• ze stwardnieniem rozsianym
• w stanachuzależnień

Przeciwwskazania do hipoterapii:

bezwzględne:

• uczulenie na sierść, pot lub zapach konia,
• nie zagojone rany,
• brak kontroli głowy w rozwoju motorycznym,
• ostre choroby infekcyjne,
• podwyższona temperatura

względne:

• padaczka,
• upośledzenie umysłowe w stopniu głębokim,
• Zaburzenia mineralizacji kości (np. osteoporoza)
• utrwalone deformacje i zniekształcenia, ograniczenia zakresu ruchu układu kostno-stawowego.

Efekty  hipoterapii

• zwiększenie możliwości lokomocyjnych i zapewnienie kontaktu ze zwierzęciem i przyrodą,
• stymulacja rozwoju psychoruchowego dziecka, w tym:

o        poprawa koordynacji wzrokowo ruchowej, orientacji przestrzennej oraz rozeznania w schemacie własnego ciała,

o        zwiększenie możliwości koncentracji uwagi i utrzymania zorganizowanej aktywności,

o        zwiększenie motywacji do wykonywania ćwiczeń,

o        rozwijanie samodzielności,

• zwiększenie poczucia własnej wartości,
• relaksacja i osłabienie reakcji nerwicowych.

Formy zajęć

• terapeutyczną jazdę konną - pacjent, bez wykonywania jakichkolwiek ćwiczeń, poddawany jest ruchom konia w różnych pozycjach (np. w siadzie przodem, tyłem, w leżeniu)
• rehabilitację konną - pacjent poza terapeutyczną jazdą konną wykonuje ćwiczenia w różnych pozycjach pod okiem fizjoterapeuty
• terapię kontaktem z koniem - której istotą jest emocjonalny kontakt pacjenta z koniem, sytuacja terapeutyczna, a nie sama jazda (pacjent może w ogóle nie siedzieć na koniu); stosowana u pacjentów ze znacznym i głębokim upośledzeniem umysłowym, cechami autystycznymi, zaburzeniami psychicznymi

Ponadto wyróżnia się:

• woltyżerkę pedagogiczno-terapeutyczną, zalecaną w przypadkach zaburzeń integracji senso-motorycznej,
• jazdę konną rekreacyjną i sportową osób niepełnosprawnych, która nie stanowi części hipoterapii, ale jest z nią ściśle związana i ma aspekt terapeutyczny.

Oddziaływanie hipoterapii

• Kodowanie w mózgu prawidłowego wzorca ruchu miednicy podczas chodu. Działanie to często nazywane jest "nauką chodzenia bez chodzenia" i wykorzystywane jest w terapii dzieci z chorobami narządu ruchu. http://www.hipoterapia.lap.pl/galeria/images/DSCN1262.JPG
• Normalizacja napięcia mięśniowego. Wiele z naszych jeźdźców cechuje zbyt silne lub obniżone napięcie mięśni ciała. Prawidłowe ułożenie na koniu i rytmicznie kołyszące ruchy konia sprawiają, że dochodzi do znormalizowania tego napięcia.
• Doskonalenie równowagi i koordynacji, a także orientacji w przestrzeni, schematu własnego ciała, poczucia rytmu Trudno wyobrazić sobie by wykorzystanie jakiegokolwiek sprzętu rehabilitacyjnego tak dobrze stymulowało poczucie równowagi i koordynacji jak jazda na końskim grzbiecie. Gdy człowiek jedzie na koniu jego ciało poddawane jest ruchowi aż w trzech wymiarach (z góry na dół, na boki oraz do przodu i do tyłu).
• Stymulacja i normalizacja czucia powierzchniowego
• Zwiększenie poczuciawłasnej wartości. Wiele zdrowych osób nie jest w stanie wyobrazić sobie radości dziecka, zazwyczaj poruszającego się na wózku, z tego, że siedząc na końskim grzbiecie może pojechać na spacer. Każdy kto siedział kiedyś na koniu wie, że świat z końskiego grzbietu wygląda przecież zupełnie inaczej!
• Zmniejszanie zaburzeń emocjonalnych. Kompetentnie prowadzona hipoterapia w połączeniu z oddziaływaniem psychoterapeutycznym lub psychoedukacyjnym stanowi wartościowy sposób pomocy osobom doświadczającym zaburzeń natury psychologicznej.
• Rozwijanie pozytywnych kontaktów społecznych. Pracujemy z końmi i je pielęgnujemy.

Aby uczestniczyć w zajęciach należy wypełnić kartę zgłoszeniową , dostępną w naszej szkole (wymagamy zgody lekarza !!!).

Opracowała: Dorota Wojciechowska, hipoterapeutka.

Zdjęcia: Dorota Wojciechowska, Marek Żarnowiecki.

Pozostali hipoterapeuci: Kasznia Judyta, Podlasek Agnieszka